Hermopolitański porządek kultu religijnego Egiptu
Kapłani hermopolitańskego porządku wiary Egiptu, koneserzy zjawisk przyrodniczych i twórcy kalendarza egipskiego uwzględniali wiele bóstw, którym przypisywali określone role. Wśród nich możemy wymienić Maat, będący w owych czasach uosobieniem równowagi w życiu codziennym pod względem prawnym, politycznym, co było bardzo istotne dla wymiaru kary za popełnione przestępstwo przez dany organ sprawiedliwości. Bóstwo Min opiekowało się wówczas miastem Koptom i stało się ucieleśnieniem urodzaju. Jego krewną okazuje się bogini Renenutet odpowiedzialna za zebrane przez rolników płody, ich obfitość określona podczas cyklicznie prowadzonych żniw. Sobek jako bóg wód dbał o to, aby dobrze nawodnione gleby wydawały z siebie obfity, dojrzały owoc. Bogini Seszat jako patronka pisarzy, wylewających swoje myśli i spostrzeżenia na papier upamiętniali poprzez ich zapis to wszystko co w nich zawarli, by kolejne pokolenia mogły dowiedzieć się więcej na temat historii kulturowej i nie tylko państwa Egiptu. Sokar jako bóstwo zachodniej nekropolii było odpowiedzialne za jej bezpieczeństwo i równowagę zachowaną wewnątrz tego obszaru. Tatenen należał wówczas do bóstwa wód praoceanu, który był początkiem dla nowopowstałych oceanów. Z kolei Tawaret otaczał swą opieką wszystkie kobiety w stanie błogosławionym, które miały dać życie nowemu pokoleniu. Nad tym wszystkim co się wokół dzieje miał Thot, który poza swoim uosobieniem Księżyca władał płynącym niezmiennie czasem. Jako bóstwo mądrości i nauki stał się wynalazcą pisma hieroglificznego, pozwalającym na zapis dziejów państwa Egiptu. Oprócz tych zadań pełnił także rolę posłańca bogów, którzy przekazywali mu wiadomości kierowane do określonej osobistości boskiej. Wadżet jako patronka Dolnego Egiptu otaczała swa opieką każdego obywatela państwa Egiptu, pokładające w niej wszelkie nadzieje związane z ich codzienną egzystencją. Podsumowując nasze rozważania możemy powiedzieć, że każdemu z bóstwu przypisane się określone role, aby ludzie mogli wznosić swoje modły do danego czciciela.
