Działania wojenne prowadzone przeciwko Egiptowi
Trzeci Okres Przejściowy rozpoczyna się około 1085 i 644 roku p.n.e., gdzie Egipt był bardzo mocno podzielony pod względem politycznym. Pamiętajmy wówczas o tym, że gdy w Drugim Okresie Przejściowym swoja władzę piastowali Hyksosi, to w owym czasie tą role przejęły dynastie pochodzące z Libii ( XXI i XXIII) oraz kuszycka (XXV). Na południu w otoczeniu świątyni w Tebach zrodziło się autonomiczne państwo, nad którym sprawowali pieczę wyznawcy Amona. W 671 p.n.e. obszar Memfis został podbity przez Asyryjczyków, którzy osiem lat później opanowali Teby. Okres Późny trwający na przełomie 664 i 334 p.n.e. daje początek nowym rządom władcy Psametycha I ( do 610 p.n.e.), który przyczynił się do zjednoczenia Egiptu i podboju Persji roku 525 p.n.e. Wówczas faraonowie próbowali za wszelką cenę zdobyć tereny Bliskiego Wschodu, jednak stając w obronie tych ziem Babilończycy im na to nie pozwolili. Taki obrót spraw nie zniechęcił władców Egipt, gdyż podbój Cypr nie stanowił zbyt wielkiego problemu. W VI wieku p.n.e. Egipt zawarł przymierze z Babilonią, Lidią i Spartą, po to by przełamać potęgę państwa perskiego. Mimo wysiłków Egipcjan i ich sojuszników Achemenidzi mając w swoich posiadaniu ogromna armię zdołali opanować obszary Lidii i Babilonii. Wskutek nieprzerwanych działań wojennych przedstawicieli tego kraju podbili w 525 p.n.e. sam Egipt. W roku 404 p. n. e. lokalnym zarządcom udało się wyprzeć z kraju Persów, niestety zbyt długo Egipt nie cieszył ich nieobecnością w państwie, ponieważ w roku 343 p. n. e. najeźdźcy przybyli ponownie. Egipt został opanowany przez wroga a jedenaście lat później macedoński przywódca Aleksander Wielki bez użycia siły ani wojsk przeciwko Persom zajął obszar nad Nilem, dając początek nowej epoce greckiej w dziejach historii Egiptu.
